Prolog

Wiem że miałam dodawać notki co trzy dni.Ale wolałam dodać prolog żebyście mieli przedsmak tego co was czeka.Jest krótki ale wprowadza w życie głównej bohaterki i jej rodziny.A skoro mam do szkoły na 10;00 to jeszcze coś dopisze do 15 rozdziału.Przyjmę wszelką krytykę.Więc...miłego czytania.
*********************************************************************************

09.03.2004 rok

-Mamo, mamo!- niska ośmioletnia dziewczynka o długich blond włosach i niebieskich oczach wbiegła do kuchni w poszukiwaniu swojej rodzicielki.Nigdzie jej nie było.Przy stole siedział tylko wysoki mężczyzna ubrany w mundur wojskowy w kolorze zgniłej zieleni.Jego twarz była schowana w dłoniach a na dębowe panele spadały pojedyńcze  krople słonych łez.
Dziewczynka podeszła do mężczyzny i położyła mu drobną białą dłoń na kolanie.Podniósł głowę i spojrzał na swoją córkę zatroskanym wzrokiem.
-Tato, gdzie mama?- zapytała.On tylko starł  łzy, które spływały mu po policzkach i uśmiechnął się blado do dziewczynki :
-Mama wyjechała- odpowiedział lekko zachrypniętym głosem.W rzeczywistości prawda była zupełnie inna.
-A kiedy wróci?-zadała kolejne pytanie nie rozumiejąc jaką krzywdę mu wyrządza.
-Nie wiem skarbie, nie wiem- odpowiedział-idź do Vanessy ja muszę gdzieś zadzwonić.
Dziewczynka wykonała polecenie i z uśmiechem na ustach pobiegła do swojej starszej siostry.
Obserwował każdy jej ruch i gdy zniknęła z pola jego widzenia podniósł słuchawkę i wykręcił numer swojej rodzicielki:
-Wszystko załatwione pogrzeb odbędzie się 27 września o godzinie 9:00...

*********************************************************************************
Więc mniej więcej tak to wygląda.Mam nadzieję że sie podobało.
PZDR

-Moonia